Heemkundevereniging Landgraaf

Dé plek voor je stamboom en ander historisch onderzoek

Verhalen en gedichten in het dialect.

Mieng mam

Mieng mam die d'r zes keenger hat m'ptte sjoefte

Va groeët bis kling

Woar vroeë went ze 't saovends i gebed loog

want mörge weëd 't van alling

weësje, poetse, koake. Jong dat geet dich in de knoake

Ee lientje had ze noeëts gekrieëge

Sjtóng waal v'r gidderinne kloar\Vieë zaagte: mam bis sjtil mesjien krieste ee 't anger joar

't Anger joar is v'r de mam noeëts mieë gekoame

't Hergötje is hör ieëder kome hoale

Noe sjteet ze in der hieëmel graat wie dat óp de weld

Al weër ... v'r gidderinne kloar.


Uit: Sjef Erens Nuijenhaags.


Der Sjeet (Schaesberg)

Wen ich zoë in 't book Alles um der Sjeet bin aan 't blaare,

bin ich vroë dat me op zoëing maneer dinger van vreuger kan beware.

Dan zien ich gebouwe woa ich erin en eroet bin gelope

en woa de here van de geminde meenete dat ze die beëter koëte slope.

Zoë hant ze mit en mit der ouwe Sjeet aafgebroake

en um volgens höhn in ee neuj jeske gestooke.

Dat jeske liekt och wer oet der moëde, want ze breëke wer aaf wat

vuur viëtig joar teruuk gebouwd is woede.

Woa schun boerderije gestaange houwe,

doa goonge ze Achter de Winkel bouwe,

't schient dat dat och al zie geld op gebracht hat,

want dat likt ongertussche och al ee paar mond plat.

Noen koome wer ueveraal appartemente

alling is 't de kunst um luuij te vinge mit cente.

En biste dan in zoë dink goa woëne,

daan mis doe der gaat mit de slaat en de frische boëne.


Uit: Verhoale van vrueger uever d'r Lichtemich van Huub Erkens.


Mieng Sjtad

Tusje busj greun weie,

kiekt d'r watertoere uuver 't land.

Ziet ing baak en landerije,

en de hei mit glinsterend zilverzank.

Heë huuet de klokke, de sjutterij,

en dinkt: In Landgraaf doa moste zieë.

Mieng sjtad broeest van 't leëve,

Joa, mieng sjtad hat alles wat ich wil.

Mieng sjtad die hat karakter

is modern, en hei en doa och sjtil.

En wen ich 's aovends ing rungde loop,

Dink ich: In Landgraaf doa is 't good.

Van 't Iksjke bis in Rimburg,

van d'r Sjeet bis an de duutsje grens,

likt ing plek um good te leëve,

likt ing plek woa ste van alles kins

Oeet drei kling dörper gruijde ing sjtad

Dat is mie Landgraaf, dat is ming sjtad.


Tekst Frans Bremen en Ton Verhiel.


Op de Kamp

Oeht i gene Kamp is Op de Kamp gegrujd

Voël dink - en hankwerk woae doamit gemujd

't Woeët ing mini-sjtad!

De pliesse, die zint doa en wake

Uvver good en geld en anger zake ...

Tenminste, ze probére dat ...

Woeë vreuger bungelkes gehange,

Woeë kroeëte i ge veld gesjtange,

Is hoehs aa hoehs gebówd.

De sjtroat van Bach, va Mozart, Paganin,

Va Beethoven, Verdi en Rosinni ...

't klinkt al gans vertrówd.

Auto-vri-je uvverdekte winkelsjtraote,

Sjops en boetieks in alle soate ...

An gin ziej va d'r plei:

't Gemindehoehs, de zieël, 't hat

van al, wat Lankgraaf noe te bi-jje hat.


Uit: Nostalgie van E. Mofers


De Waarder Nachtegaal

Beij ut kapelke an d'r Waarders

Schloog nog laat d'r nachtegaal

Schterre schtonge an de dekke

Van d'r hoeëge hieemelzaal.


Schimme gonge durch de velder

Krom gewirkt of jonk en sjterk

Op vreijersveut of op d'r handel

Mit deupeling of mit de zerk.


Wat groeët wor is al lang vergange

En wat klee wor woeët heij groeët

Dronk van ut leeve vol verlange

Kroog zien deel en vong d'r doeët.


Doe, deeje koestert noae ut fleute

Van d'r zenger van de nach

Bis fleich morge, wie die angre

Och al op de school gelag.


Door Karel Specker. 


Op weëg

Voetrenne wil ich, oet de daag

oet de drukte, toervel van dis tied

en mich gans sjtil wage

zeuke, noa Hem, deë koam van wied.


Dis  kieër mót ich Hem vinge

nieks, dat mich teëgehouwe zal

nieks en nieëmesj kan mich binge

óp d'r wegnoa krib en sjtal.


Óp deë weg van richting vas geleuve

mit de pieng van de ganse welt

dwingt dat kink mich óm te lieëre

van zieng belofte , al zoeë döks verteld.


Och doe doa, sjtón óp en loester

geleuf in Hem, kóm óp vuur recht

kóm vanoet d'r duuster in zie helder licht

en volg Hem óp deë lange, sjwoare weg.


Door Jean Paulssen Krisgedanke 2015